سال 1983 :

در هنگام ضبط آلبوم final cut اختلافات بین سلیقه های شخصی دیوید گیلمور و راجز واترز به حدی زیاد شد که کاملا مشخص بود که این دو دیگر هیچ وقت با هم به استودیو نخواهند رفت و کاملا مشخص بود که این ترکیب در پینک فلوید ثابت نخواهد ماند .

سال 1984 :

در هنگام پخش آلبوم the final cut راجر واترز مشغول کار بر روی آلبوم شخصی خود به نام the pros cons of hitchhiking شد و در این هنگام هم دیوید گیلمور بر روی آلبوم شخصی خود به نام about a face کار می کرد و هر دو این آلبوم ها در سال 1984 پخش شدند . و هر دو این آلبوم رتبه بین 30 آلبوم برتر بیلبورد را بدست آوردند هرچند که رتبه آلبوم واترز بالاتر بود .

در این زمان دیوید در مصاحبه ای اعلام کرد : سه نفر از ما در پروژه خنده داری به نام پینک فلوید کار می کنیم بدون اینکه لحظه ای به آن فکر کنیم " ( منظور دیوید از سه نفر خودش ، واترز و میسن است ) .

به هر حال گیلمور و واترز تور های آلبوم های شخصی شان رابه پایان رساندند تا ثابت کنند هر کدام از پینک جدا شوند می توانند به تنهایی کار کنند .

سال 1985 :

راجر در سال 1985 به تور آلبوم خود که به همراه eric Clapton برگزار می شد ادامه داد . در میانه سال 1985 گروه پینک فلوید عملا منحل شده بود ولی این انحلال رسما اعلام نشده بود که واترز با استیو اوروروک مدیر برنامه های گروه تماس گرفت و ایده ضبط یک آلبوم جدید را داد .

در این میان استیو با گیلمور و میسن تماس گرفت و ایده واترز را برای آلبوم جدید بیان کرد که با موافق این دو مواجه نشد و به همین علت واترز تصمیم گرفت که از گروه جدا شود و در طی مصاحبه ای اعلام کرد که گروه بدون او منحل می شود و در دسامبر 1985 رسما جدایی خود را اعلام کرد و برای آلبوم جدید خود با استودیویی قرارداد بست .

همچنین در این زمان میسون پیشنهاد زنده کردن مجدد نام پینک فلوید را به دیوید داد و مورد قبول دیوید قرار گرفت و آنها تصمیم گرفتند که توری را به انجام برسانند .

سال 1986 :

زمانی که واترز مشغول کار بر روی آلبوم بعدی خود به نام radio kaos بود و در همین زمان هم دیوید گیلمور در استودیو مشغول پروژه ای بود که در آن زمان کسی نمی دانست که مربوط به پینک است یا پروژه شخصی گیلمور .

در اواسط سال 1986 استیو اوروروک به واترز پیشنهاد آشتی کردن و برگشتن به پینک فلوید را داد ولی واترز قبول نکرد .

گیلمور به همراه نیک میسن ، باب ازرین (تهیه کننده چند آلبوم پینک فلوید ) و ریچارد رایت و چندین نفر دیگر بر روی آلبوم جدید پینک فلوید کار می کردند . در این زمان و در روز 31 اکتبر راجر واترز به دادگاه عالی انگلستان رفت و به عنوان یکی از شرکای گروه رسما گروه را منحل اعلام کرد . چون پینک فلوید رسما برای راجر واترز ، دیوید گیلمور و نیک میسن بود و در حقیقت واترز یکی از شرکای اصلی گروه محسوب می شد . ولی چند روز بعد یعنی 11 نوامبر گروه پینک فلوید منهای راجر واترز رسما اعلام کرد که مشغول ضبط آلبوم جدید به نام momentary lapse of reason است .

در آن موقع واترز مجددا به دادگاه رفت تا این بار رسما شکایت خود را از بقیه اعضای پینک فلوید اعلام کند . چون استفاده از نام پینک فلوید به نوعی حق راجر واترز نیز محسوب می شد ولی عملا این حق از او سلب شده بود .

دادگاه هم در آن زمان حقیقتا قانون خاصی در این زمینه نداشت و ضمنا آلبوم momentary lapse of reason هم با موفقیت پخش شد و این باعث خشم بسیار شدید واترز شد ولی وکیل شخصی واترز به او گفته بود که او عملا شانس زیادی ندارد و بهترین راه حل کردن مصالحت آمیز است .

پس از چندین بار دادگاه و رفت و آمد های زیاد نهایتا دیوید گیلمور به نمایندگی از پینک فلوید و راجر واترز به این توافقات رسیدند که سهم راجر واترز برای فروش آلبوم the wall همیشه تا آینده محفوظ باشد و همچنین راجر واترز حق اجرای تمامی آهنگ هایی که در گروه پینک فلوید ساخته بود و یا به نوعی در ساخت آن شریک بود در کنسرتهایش دارد .

همچنین حق استفاده و نمایش  نماد گروه یعنی "دیوار" به راجر واترز واگذار شد و استفاده از نماد "چشم" که به صورت صفحه نمایش بسیار بزرگی که تقریبا در همه کنسرتهای پینک فلوید شاهد آن هستیم به گروه واگذار شد .